Git! Şiiri - Sevda Doğan Karakaş

ben son sözü söylemeden git
ben son bakışımı da alıp çıkmadan kapıdan git
beni iki nefeste yaşayıp bir nefeste bitireceksen git
beni bensizliğe yeğliyeceksin durma çek git
ben asi sözlerimi kusmadan
ben yeminimi bozmadan seni yüreğimin mahkemesinde idam etmeden
git ardına bakma ne bıraktım diye git
bitti deyip susacaksan gönlümü bir olmazdan başka bir olmaza
sesimi çığlık çığlık duymadan git gittt
yüzüme diyemediklerine ardıma sıralayacaksan
nasıl sevildiğini görmeden nasıl kandı deyip gitt
kavuşmalara değilse muradın ayrı ise kavlin dualarıma katmadan gitt
elime elini çok gördünse gözümden sakındığımı bilmedinse
gözüme gözükmeden en saklı şehire gittttt
beni yüreğine yazmadınsa yazılarıma harf harf olmadan gittt
gelecek türküsü yakmadınsa benli benli
yalnız bırak yalnız geldiğim şu zifiri karanlıkta
anlamadınsa sana susuşlarımın senli düşlere gebe olduğunu
dilimdeki tüm sözlerimi al da git
sana sevda olamadımsa gününe güneş yüreğine huzur olamadımsa
durma hiç çek yüreğinin kapısını gitttt
tüm şarkılarda ben kokmuyorsam sebepsiz gülüşlerindeki sebep değilsem
durma vur git gönlümün kapısı ardına bakma hiç
bedenin kalmaya istekli değilse yüreğinin başı ayrılığa yol almışsa
hiç durma gitttt gözümün yaşına bakmadan gitt
belki sevilirsin gün gelir başka bir mevsimde
belki beni benden eden sevgin başkasına daha yakışır
belki benim değilsin başkasına yazılmışındır
yüreğimdeki seni al da öyle gitt
son seviyorum sözünü kulağıma fısılda da gittt
öyle kolay gelemeyeceksin çıkışı olan bu kapıdan geri giremeyeceksin
hakkını helal et ve öyle gitt...