Adını yazarken camların buğusuna
Hazan mevsimiydi, yapraklar dökülmüş
Gülüşlerimi hasret dikenlerine terk etmiştim
Gittiğin geceye tutsaktım
Artık gülüşün olmayacaktı
Damlamayacaktın ömrüme tek tek
Dört duvar arasına bırakıp beni
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta