Adını yazarken camların buğusuna
Hazan mevsimiydi, yapraklar dökülmüş
Gülüşlerimi hasret dikenlerine terk etmiştim
Gittiğin geceye tutsaktım
Artık gülüşün olmayacaktı
Damlamayacaktın ömrüme tek tek
Dört duvar arasına bırakıp beni
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta