...Git Şiiri - Muhammed Göçmen

Aslına bakarsan,
Ben çok sevdim sevmesine ama,
Uğruna ölürdüm ölmesine ama...

Her gün gelip görürdüm izimin sürgünüydün.
Aslına bakarsan ölümdür bize hergün.
Gözlerimin bebeği vücudumun terli eli,
Gönlümün sevinci günah sayılmış bil bugün.

Sıkılmasın yoluma koşan ayaklar,
Ve her gün çalan şarkımızı sil bu gün.
İşte gidiyorsun ardına bile bakmıyorsun.
Madem gideceksin öyle git,git bugün!

Bir gün dönersen kapalı bir kapı dibine,
Çökersin öylece demlenirsin.
Adımı hecelersin,seslenirsin,
İstersen ki beni hissedersin ama göremezssin.

Gözlerinden yaş süzülmesin.
Tek tek intihar etmesin.
Aklına gelsin keşkelerin ve sebeplerin.
Hayallerimiz ve simgelerimiz,
Ve bir çok isteklerimiz...

Git ve bende bit.
Giden ayakların tutmasın,
Bakan gözlerin bakmasın,
Duyuların sende kalmasın.

Ben çok mutlu ederdim etmesine ama,
Tercihin gitmekten yana.
Kimse yanmasın bana,
Ağlamasın doya doya.

Gidişine engel yoksa,
Göz kapaklarım seni aralıyorsa,
Tepkisiz titreme sarıyorsa ellerimi,
Adeletimin temeli olasın ki;
Bir sana muhtaçsam,bir sana hayatsam,
Bir sana çare olamıyorsam ben hiç birşeyim...

Kelimelerimi duyamıcak kadar uzaksın artık.
Gittikçe küçülüyor gölgeni büyütüryorsun.
Karanlık odamın karanlığı gibi,
Sadece gölgeni gösteriyorsun.
Tozlu yolunun yanı sıra...