Yazmalarımı erteleyen tutsaklığımdı
Ertelenmiş bir dündü senin yarının.
Bildiğin tek şeydi ay karanlığı
Sevdiğin tek şeydi gidişlerin
"seni seviyorum ama........"lardan önceydi
terliklerinin yanına mavi kazağını sonra da
beyaz kareli terkedilmişliğimi koyuşun
Yanında oluşumun anlamsızlığı
Ağlayan bir Mayıs kadar gerçekti
Ne desem boştu, ne ağlasam, ne sussam ötesiz.
Kelimelerimin boynuna astığın
Suretini saklayan aynalardı odamda senden kalan
Güneşe sordum bitmişliğin mutlu sonunu
Haritanın neresindeki aşksızlardı ötekiler
Gökten atılan elmaların düştüğü yerleri söylesin
Bizim gibi miydi onların da acısı?
Ellerimi donduran gözlerinin rengi,güz
Şiirlerin anlamı yok, bahar olsam da gideceksin.
Yazmadım daha son şiirimi
Yaz gelsin, cemre düşsün genç kızların ak boynuna
Gece gamzeli çocuklar eksin ayın yüzüne
Yalnızlık sussun, bir mavi kale aşk şimdi
Son dizemi yazdığım o yaz
Kapısız odalara açılacak yalnızlığın, al bensizliği!
Git....
Nevin AkovaKayıt Tarihi : 5.9.2012 21:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağlayan bir Mayıs kadar gerçekti
Ne desem boştu, ne ağlasam, ne sussam ötesiz.
Güzel ve okunası..Akıcı..Kutluyorum
TÜM YORUMLAR (1)