Git Şiiri - Ebru İpek 2

Git! Hiçbir kırıntın kalmasın içimde. Yarım kalmış sarhoş- luklarınla,edinemediğin alışkanlıklarınla,yaşanmamışlıkla rınla… Git! Git! Dokunuşların kalmasın etimde. Olmayan sabahlarınla, yitip giden aşklarınla,kaybolmuşluklarınla Git! Mevsimler düşledim seninle,her biri gök mavi. Sana binler- ce yanan tenim,kaç okyanus geçti unutabilmek için seni,sen bilmedin. Sabaha karşı azan bu hıçkırık nöbetlerim,nicedir suskun Nicedir özlemiyor tenini ellerim.Yüzünü gözlerimden çıkaralıberi, daha az yanıyor gözlerim… Ki onlar seni görmeden,bir an bile kurumazdı. Şimdi gidişinin seremonisi saçıldı dört bir yanıma. Ama ben nedense yanmıyorum gidişine,yüreğimden göçüşüne. Git! Git diyebiliyorum artık utanmadan,korkmadan. Tek bir damla akıtmadan gözlerimden,etimden…Git diyebiliyorum. Meğer ne kolaymış senden geçmek.Bilmedim asla bunu, bilemedim… Şimdi anlıyorum ki; SENİ SEVDİKÇE BENDEN GİDİYORSAN GELMEN İÇİN SENDEN GEÇMELİYİM.