Ben eğri düzlüklerde dimdik yürümeye çalışmışım meğer, gözlerini en olmadık zamanlarda aklıma yazmışım, ki gözlerin esmerdiler, masum bir mülteci gibi ve şimdi en hoyrat gecelerin şafağını alnıma kazır gibi yazıyorum seni sevdiğim, ölüm daha rezil ve korkak şimdilerde. Hiç olmamışım ben yaşama dair hiçbir dilekte bulunmamışım, gidişin bir kurşun gibi sol yanımda saplı kalmış, hangi sebep vardır ki insan canlı canlı katledilsin hangi yürek var ki kilim gibi acıyı dokusun şakaklarına seni koynuma sakladığım sevgili git ki mavileşmesin sabahlar acım durulmasın sesime dokunmasın ihanetin...
Murat Demirci 2Kayıt Tarihi : 22.8.2011 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!