Git Şiiri - Haluk Vefa Özdemir

laf aramızda kalacak kadar yaklaştın madem dinle
istediğini yaz yüzüme "gez" de gezerim öyle ama
uzatma narin ellerini çırpınışıma kıyamam
hangi dala assam çekmez canımın ağrısını
bu yalnızlık yokuşunu aşamayız seninle

düşlerim düşlerine benzemez
benim gökyüzüme korkar bakamazsın
mor mor yaralar açar ufkumda zaman
umut karanlığa uçar bir kuştur
gittikçe görünmez olur

nasılsın diye sorma bana bir daha n'olursun
boğuluyorum
kurtaramayacaksan yaklaşma boğulursun

ayarsız çarptı diye terslenen yürek
sahibine dönse ne dönmese ne
kramp girmiş düşünceme bir kere
intihar tespihini elinden bırakmadan kim ne yapabilir ki

biliyorum bu akıl bana dost değil ama git
ve aklımı savuşturmanın yolunu bulmadan gelme