Öyle uzaklara git ki, bir daha ne varlığından haber alayım ne yokluğundan,
Artık yoruldum senin zamansız kararsızlıklarına kahrolmaktan..
Bana fayda gelmez üzerine yalan sinmiş sevda lakırdılarından,
Dürüstçe nefretini haykır ki; birkaç iyi şey yad edebileyim arkandan.
Git, artık karşılaşmayalım ki; bir ok daha saplanmasın kalbime bakışlarından,
Ellerinin hasreti değil korkum, vazgeçememek gözlerinin zifiri karanlığından..
Tek isteğimdi, yakıp kurtulabilmek arta kalan tüm anılarından,
Tam ben becerememişken, gözlerim kapalıyken git ki;
Pişman olup peşinden koşsam da bulamayayım izini, kaybolmuş ol çoktan..
Git, duyulmasın artık isimin, hatta geçmesin yakınlarımdan,
Her yalnızlığı hissedişimde sesin duyulmasın en kuytularımdan..
Bıktım usandım artık seni içimden silip atamayışımdan..
O yüzden git! Şimdi arkana bir kez olsun bakmadan,
Peşinden akıttığım gözyaşlarım sel olup beni boğmadan,
Öyle hızlı git ki;
Esen hiçbir rüzgar yetiştiremesin bana kokunu ardından..!
Kayıt Tarihi : 17.11.2010 17:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semih Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/17/git-695.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!