Git Şiiri - Yavuz Özçakır

Yazıyorum yazıyorum bitmeyeckmiş gibi yazıyorum.
Aslını bilsemde kendi kendime kızıyorum,
Aşkı mutluluğu bulamadımya belkide onun için üzülüyorum
Umursamasanda gülüm günden güne sanki tükeniyorum.

Çok istedim söyleyemeye çalıştım sana yarimsin diyemedim
Karşılaştığımız her anlarda bakmadan edemedim
Sokağa çıktığın zamanlarda arkandan koşup gelemedim
Dudakların arasından çıkan sözcüğe kendimi hazırım sandım.

Dinlediğimiz şarkıları beraber gezdiğimiz mekanları
Bakmaya doyamadığım vefasız manalı gözlerini
Arkadaş gibi değilde can yoldaşı gibi gördüğüm zamanları
Hatta hatırlamak bile istemiyorum o zalim günleri

Şimdi anlıyorum ki her dilediğin gönlünce
Kalbinde pırtılaşmış sevgini gömmüşsün kendince,
İnsanlara yüksekten bakıyorsun aklınca;
Şu manasız dünyada yaşamayamı çalışıyorsun anlamsızca

İlk tanıştığımız yerde aşk yuvamızda buluşalım
Her zamanki saatte çiçekli bahçenin önünde
Bir çift sözüm var söyleyeceğim kalmasın içimde
Sevgiyi bilmiyorsan yaşama git yalanlarla dolu hayatın içine...,

''' Bir gitmek birde gidememek vardır; bir sevmek birde
sevememek vardır sense sadece gitmeyi tecih ettin beni
bir kere daha yenilgiye uğrattın''

Yavuz Özçakır