Git... Şiiri - Ezgi Şimşek

Bu gece,
Kadehimi resmine kaldırdım
Sevgilim! ..

Yine aynı tablo;
Bilgisayarımda senin resmin,
Son ses çalan melankolik bir şarkı,
Biram,
Gözyaşlarım ve ben!

Seni anlamaya
Çalışmıyorum artık.

Akıntıda kürek çekmek gibi
Bir şey senin aşkın!

Zaten yaralı olan kalbim,
Sözde yaralarını saracak olan ellerinde
Can çekişiyor artık ve
Ben pes ediyorum.

Bıraktım,
Ölsün kalbim!

Uzaklığın engel olamayacağını düşündüğün aşkımızı
Teğet geçemeyen uzaklık mıydı gerçekten
Bizi böyle mahveden,
Bizi iki yabancı yapan ve
Bizi 'biz' olmaktan çıkaran? ! .

Madem reddettin
Gözyaşlarımı silmeyi,
Dön demeyeceğim artık sana!

Git,
Nereye gidersen git ama,
Git! ..

Gerekirse kalbimi de götür
Sevgilim.

Çünkü ona,
Ne nefret etmeyi
Ne de beklememeyi öğretebildim! ..

Sensiz yaşayamaz bu kalp,
Bu yüzden onu bırakma
Bende.

Bari o yaşasın seninle!

Bu beden nasılsa kurtulur
Bu uçurumlardan ama,
Emin değilim kalbimden!

O,
Bu sefer kaldıramaz bu yenilgiyi...

Hadi sevgilim,
Al kalbimi senin olsun,
Benimse yolum açık olsun! ..