Git Şiiri - Göksel Ateşali

Senin olsun tüm sözler artık ben susuyorum
Vicdanına şaştıkça bir yürek kusuyorum

İntizar ettim diye gideceksen durma git
Bir son ver sitemine daha fazla vurma git

Gülüşün senden önce gitti zaten buradan
Ardından sen de gittin bir son yazdı Yaradan

Sonunu düşünüp de sevenlerden değilim
Gidenlerin ardından sövenlerden değilim

Ölümüne kaç benden her gün yüz bin kere git
Saatlerin vuslatı bulmadığı yere git

Güzelliğin peşinden kaç yıl daha gelecek
Talihine ben gibi kaç kul daha gülecek

Umrumda değil artık gönlünü kime versen
Çekil git gözlerimden! Allah’ını seversen

Bir zamanlar şarabı teninden süzüyordum
Göğsüne alev alev şiirler yazıyordum

Yüzümdeki tebessüm avcundaki kuş idi
Onu birden salarken kalbin sanki taş idi

Hiç pazarlık etmeden Azrail e sat beni
Saçlarında kurduğum salıncaktan at beni

İnfazın eşiğinde son arzumu sorma git
Nasıl tükendik diye hafızanı yorma git

Adımı namert eyle kınamalar başlasın
Herkes onu taşlarken şeytan beni taşlasın

Verdiğin azap ile bir sona ereceğiz
Cehenneme soksalar iç içe gireceğiz

Ölmeden yorgun düşsün vebalinden her yerim
Şeytana kutsal kitap olsun günah defterim

Mademki gidiyorsun kalemimi kır da git
Aşktan yana her şeyi kefenine sar da git