Git... Şiiri - Yavuz Doğan

- Beni sensiz bırakıp, öptüğün yanakta git! -

Bir kere daha düşün atmadan son adımı
Gözlerime son defa uzun uzun bak da git.
Yıllar boyu dilinden hiç düşmeyen adımı
Bir kez daha söyleyip yüreğimi yak da git.

Aldırma yalnız diye, ben böyle de yürürüm
Ruhsuz kalmış bedeni ölü gibi sürürüm.
Sanma kör olduğumu, ben her şeyi görürüm
Sana kahredeceğim tek bir iz bırak da git.

İstemem, ne bir anı ne bir gülüşün kalsın
Ne son bir kez bakışın, ne bir dönüşün kalsın.
Kalırsa bir karanlık, kalırsa düşün kalsın
Onu da hasretime ödül diye tak da git.

İsmini andığımda çağlayanlar kururken
Yelkovan göç edecek akrep sende dururken.
Git! Yıldızsız gecemi karanlıklar vururken
Gözlerimden en uzak neresiyse ak da git.

Kahretmem kaçırsam da kalkan en son gemiyi
Belki kötü olurum belki kötüden iyi.
Ama son nefesimde paslı kör bir çiviyi
Hatıran olsun diye yüreğime çak da git.

1993 / İstanbul