Git, Şiiri - Mustafa Kölemenoğlu

Biraz önce yaprak kımıldamıyordu,
Şimdi fırtınalar kopuyor içimde.
Kaçmıyorum desem yalan,
Kaçıp, sığınamıyorum.
Bir limanım vardı sarıp sarmalayacak, koruyup kollayacak;
Yıkıldın.
Kıyametten kaçarken bulmuştum,
Yine bir kıyamet koptu,
Kayboldun.
Korkar oldum denizden,
Aynalara bakamıyorum artık,
Göz göze bile gelemiyorum gözlerimle
Ya kurtaramazsan,
Kurtaramazsan.
Git,
Ardında bakakalın gözlerim,
Bırak; bu şehir taşır beni.
Gelsin geçsin günler yorulmadan eskisi gibi,
Yine doğsun güneş,
Kuşlar göçsün.
Yine kış gelsin, üşüyeyim soğuktan.
Çayımı yudumlarken, sigaramı içerken,
Dalıp gitmelerim bitsin.
Git uzaklara, kuşlar bile haber uçuramasın.
Al bendeki seni de yanına,
Geri dönmemecesine git.
Ben yeterim bana,
Bana ve bendeki sana…