Git! Şiiri - Uğur Can Köşk

Dur!
Gitme ne olur,
Kapanmasın arkandan kapılar,
Yüreğimde açılmasın yaralar,
Otur,sessizce otur sade.

Sus!
Konuşmasın dudakların,
Dökülmesin kızgın sözcükler,
Gözlerime bak yalnızca,
Yalnızca onlar konuşsun.

Tut!
Ellerimi tut şimdi,
Usulca sev beni
Anne koynunda bebek misali,
Sakın bırakma.

Yok,yok
Derdim dermansızdır,
Yüreğim yaralı kalacak belli,
İyice hançerleme açtığın yarayı,
En iyisi durma,
Git! ! !