Git Şiiri - Gül Kabacaoğlu

Git,
Gidebildiğin kadar uzaklara...
Seni özleyeceğimi düşünme bile,
Ardına dahi bakmadan
yavaş yavaş değil,
Hemen git.
Rüzgar kadar hızlı ol,
Ol ki,
gözyaşlarım düşmesin yollarına,
Ol ki,
Duymasın kulakların çığlıklarımı,
Durma git,
Hiç bir güç alıkoymasın seni yolundan.
Bak ağlamıyorum bile,
kalbimdeki yarayı saymazsan
iyi bile sayılırım.
Hem yıkılmış olsam da ne çıkar,
Ben acıdan kıvranırken sen gitmiş olacaksın,
O yüzden acele et, zaman kaybetme.
Eğer gülecekse yüzün durma git.
Unutma...
Burda senin bir gamzelik gülüşüne
Ölecek bir yürek var,
Ama sen gidince o yürek kalmayacak,
Sanmaki seni unutacak,
Ama yokluğundaki acıya katlanamayacak,
o yüzden git,
Kal desem de git,
Seni sevdiğimi bil ve git,
Gidebildiğin yere kadar...