Git Şiiri - Müjdat Çiftçi

Mutluluğumun senle birleştiği an,
seni sonsuza dek sevesim geliyor,
korkularımın eşliğinde çıktığım yolculuk,
belki umutlarımın yolculuğu..
belkide yok olan dakikalarımın.

beni bırakacak olursan eger,
bana hiç haber vermeden,
ansızın çık git'ki,
seni her düşündüğümde,
beni hayatla başbaşa bırakman,
yaşamak isteyişimi dahada alevlendirsin.

o zaman daha sıkı sarılırım hayata,
sensiz mutlu olamam belki ama,
yaşama dair yaşadığım herşey,
senden bir anı olarak kalır bana.

bunun için düşüncelerimin,
seni sayıklaması,çok önemli benim için,
adını her anışımda seni biraz daha çok seveceğim.
ama giderken bi ihtimal daha var,
benide götürsen yanında...?

bende seninle hayata göğüs gersem,
bende seninle aynı lokmayı paylaşsam,
ve bende senin içtiğin sudan içsem olmazmı.?

belki şimdi hüsranın verdiği acı ile,
seninle aynı şeyleri düşünmesekte,
fikirlerimin savaş içinde olduğunu anlayabilirsin.
insanların bizi tuhaf görmeleri sana birşey anlatmıyormu?
korkunun ecele faydası olmadığı gibi,
sana olan aşkımın,
senin gitmeni engellemeyeceğini biliyorum.

herdefasında gitme diye yalvardımsada sana,
dinlemedin,
birgün pişman olacağını,
ve benim gönül kapımı çalacağını düşünmedinmi hiç.?
aşkımın ve sevgmin kutsallığında,
büyüttüğüm hasretimin,
sana gitmemen için mani olacağını düşünsemde,
bunun fayda etmeyeceğini anladım,
ve senin bana olan sahte sevgini,
daha iyi anlıyorum.

şimdi al yalanlarla dolu,
kalbimin köşelerinde taht kurduğun sevgini,
ve hayatımdan çık git..!