Git 2 Şiiri - Mehmet Akif Önder

Sana ait hiçbirşey kalmasın bende
Kalmasın hepsini alda öyle git.
En küçük bir zerre bırakma bende
Bırakma hepsini alda öyle git.

Bir kahve fincanı, bir iki resim
Bir bahar akşamı, bir kurak mevsim
Aklımda kalmasın, kalmasın ismin
Bırakma her şeyi alda öyle git.

Bir elma, bir nar, bir çukolata
Birkaç damla umut, bir kirli toka
Gitte bomboş kalsın bu köhne oda
Bırakma hepsini alda öyle git.

Teker teker topla, doldur çantana
Sana ait hiçbirşey bırakma bana
İyi bak bir şeyin kalmasın ama
Bırakma hepsini alda öyle git.

Al götür en küçük olanı bile
Götürde kalmasın çektiğim çile
Veda sözcükleri gelmişken dile
Bırakma hepsini alda öyle git.

Aardından bakmasın bir çift nemli göz
İçimde kalmasın verdiğin bir söz
Gönlümde kanayan yaralar göz göz
Bırakma hepsini alda öyle git.

Verdiğin o küçük buseyi bile
Alg ötür giderken, gelmesin dile
Verdiğin sigara dönüştü küle
Bırakma hepsini alda öyle git.

Verdiğin bir parça mutluluk vardı
Gönlümde bir nebze hayalin kaldı
Giderken ruhumu bir hüsran sardı
Bırakma hepsini alda öyle git.

İçime nakşeden dileklerini
Bir zaman tuttuğum bileklerini
Hiç kimse yakmasın yüreklerimi
Bırakma hepsini alda öyle git.

Neyin varsa bende, listele biri bir
Köşede gördüğün ceset senindir
Al götür şu gönlü, götür sevindir
Bırakma hepsini alda öyle git.

Kalmasın hiçbirşey; ara, iyi bak
Son sigaran kalmış, hadi durma yak
Bana ait olan her şeyi bırak
Senin olanları alda öyle git.