Hangi rakımlı dağın karıdır başımdaki ak
Bilmiyorsan git
Hangi çaresiz esaretin dinmez korkusu
Hangi vazgeçilmez hürriyetin korkusuz militanıyım
Sezmiyorsan git
Güneşin hançerlediği bulutun gözyaşıdır yanağımda süzülen
Silmiyorsan git
Ne kentlinin tasasızlığına yanaşabildi kalbim
Ne varoşlunun hoyratlığını kabullendi beynim
Tüm naif şairlere arkadaş içerde ruhum
Allah ım dışarda nasıl karanlık yalnızlığım
Yalnızlığımı sıcak bir ekmek gibi bölmeyeceksen git
Ne mecbursun kalmaya
Ne gidip bensiz kalmaya
Sarılıp ruhuma nefessiz kalmayacaksan git
Bahara dönmüş uzak diyarlarda mevsim
Nergis kokusu taşıyor rüzgarlar
Göğünde neşeli kuşlar uçuyor
Kaçamak bakışlarla ufka bakacaksan
Bitmeyen kışımda gözlerinin duldasında saklamayacaksan git.
Kemal MENGÜBETİ
04.2022
Kayıt Tarihi : 4.10.2025 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!