Git Şiiri - Saliha Öcal

Git! baş göz üstüne,selametle...
Daha dünden gitseydin de etmeseydin elem.
Gelme!göz önüme .
Madem gidiyorsan eğer.
Bil ki kalsan bile,anlam ifade etmemeye değer.
Mümkünse, çıkma karşıma.
Söz etme benden!
Gitmek isterim tüm geçmişten.
Bin pişmanım seni bana getirenleri dinlediğimden...
Yalanlarla süsleyip senden söz ettiklerinden
Benim onlara kanıp onları dinlememden...
Tekme tokat dövünüp tamam dememden.
Pişmanım işte ben.
Temennimdir ne adın ne sesin ne de varlığın
Bende ola.
Bir toz misali yelle git,bilemediğim diyarlara.
Tek sitemim,ömrümü israf ettim sen için.
Hayallerimin katili...
Planlarımın tarumar edicisi...
Bin pişman olacaksın.
Yalnız ben gibi değil,
Bir daha bir ben bulamayacağın için...
Vicdan ve merhamet esir etmişti beni.
Özgürlüğüme kavuştum,esaret günleri kaldı geri
Şimdi;Mevlam,ben,kalemim ve hayallerim...
Gelen gider,kalan ayrılır...
Gam bitirir.
Bundan böyle kar kapattı tüm yolları.
Kimseler yok,sokaklar simsiyah.
Sis çöktükçe çöktü...
Yaşanıyor zemheri şiddetiyle...
Tuttu her yerler buz.
Ulama sesleri tüyler ürpertir...
Görünen o ki! bahar geç gelecek.

04.11.2024 Van/Edremit.