"git!" Şiiri - Metehan Yalçın

Tanrı bana "git" diyor,
İlerleyebildiğin kadar ilerle,
En uzağa ulaşabildiğince,
Ama cehennemin dibine kadar.
Gideceğim, durmayacağım,
"Seni dinleyeceğim" diyorum,
Adım atıyorum, yanıyorum,
Ona sulu gözlerle bakıyorum.
Ve Tanrı yine bana "git" diyor,
Freni patlamışçasına ilerliyorum,
Sağa sola vuruyorum ama,
Hiç hasar almıyor, hasar veriyorum.
Ona "yapmamalı" gözlerle bakıyorum,
Ve Tanrı bana "git" diyor.
Gitmiyorum, yerimde duruyorum,
Sessizliği dinliyorum ama,
İsyan eden gözlerle,
Sonra sessizliğin içinden,
Kulağıma fısıldayan o ses: "Git!"