Git Şiiri - Hasan Odabaşı

hadi ben hazırım
bi sus bırakıp ardında usulca çek git

kahrolsun göğü kararmış bu sefil balıkcı kasabası
bu koca mağrur dağ yıkılsın batasıca adın gibi batsın...

canım sen kokan tenimde sıyrılsın
giyindim müstamel küf kokulu gülüşlerimi...

çok seviyorum diyen
bakışlarını topla aynaların soğuk yüzünden
iyisi mi sen bir sus bırak yaşanmamışlıklar adına git...

duyuyor musun yine o kahreden şarkı
huysuz ve tatlı ...

yaşamak ne mümkün nefes almak çok zor
nefesim soluğuma içime ciğerlerime canıma küskün...

kahır yüklü hamallar gibi sözüm
zehir zemberek dilimde binlerce birikmiş küfür

git...

çarçabuk nefes nefese ardına bakmadan koşarcasına
uçarcasına git...

örselenmiş ruhumu kan revan yüreğimi
üşüyen avuçlarımda tir tir titreyen sıcağını it bir kenara
yılların çilesini vebalini yık çökmüş omuzlarıma uçarcasına git..

kasabalı çocukların
gül dudaklarındaki şen şakrak türküleri
koca çınarın gölgesindeki ilk masum utangaç öpüşü unut...

git artık
düşlerim gurbet avuçlarımdaki dualar hasret kokar

ne olur git
tutamıyorum göz yaşlarımı senden önce gitmeden git...

Hasan ODABAŞI