Girnatasiz Gramafon Şiiri - Seyfi Karaca

Git ordan biraz tezek mezek
Bulamadiysan kuru kütüklerde, kavruk asmalarla yalimalazini beraber yanmaya
Kizak gibi aynadir,
Ayna gibiyse kizzzak…
Sabahini zor eden gecelerce köpek ulumalarinin dagi dereyi titretip sardigi
Simsicak düslerinden cocuklugun
Ay isigi sokaklarinda kendi hayaliyle sarilip öpüstügü
Kamyoncu…
Mazotu buz tutarak donan sögütlerin altindaki
Gitmem diyen makinaya odun atesleri kayarak söför mahlini isitana dek
Görünür yüzünde ayaz cicekleri vardi camlari bulanik pencerelerin
Günagriminda sobasi direklenip tüten damlar ve duvarlarda
Üstü basi karla kapli evler duruyordu
Camurla saman karisik
Cuma günleriyle paydos olan moladan istiklal marsiyla zil calarak iceri toplanan
Tunc bir cingiragin insan kalabaligi sevincine deli divaneler döndügü
Okulun bahcesinde tulumbali kuyunun
Daglara derelere yamac yüzünde cocuklugun sevinci serceler kalbiydi
Alfabesini asktan okuyup yazan lehce lisan ile
Pencerelerden süzülüp insanini merak eden dünyaya bakan günes
Faytonsuz
Taksisiz
Yoklamasiz
Beklemesiz
Girnatasiz gramafonsuz ertelemeden ve hemencecik
Ordan bir bir yumak kar topuyla, bir nefeslik islik cal da getir der gibiydi
Zaman yokusundan bilinmez uzaklara
Cocukluguyla yüzlesen yadigar rüyalarda ayna misali kizak
Ve kayip giden kizak misaliydi sirramekan aynalar

Ocak / 24