Gereğinden fazla yaşam gereğinden fazla nefes çekilen çile kafi miktarda öfke bende ki.
Sırası değil sevdalığın, kardeşim sırası değil sahnede olmanın, sokak lambası altında titreyen kendinden ödün vermeyen çocuk, ne zaman biter ekmek mücadelesi ne zaman özgür oluruz ne kadar sürer papatyalar sunmam güzel sofrada sana.
Tıkılıp kalmışım dört duvar yabancı, soğuk havalar soğuk ve ayaz.
Kayıt Tarihi : 31.12.2025 18:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!