Girdap Şiiri - Zümrüdü Anka

Kördüğüm oldu yüreğimden geçen damarlar.

Bir dağın eteğine topladım tüm taşları.

Üstünde dolaşan kara buluta yükledim göz yaşlarımı.

Kafamın içinde çakan şimşekler tüm hücrelerimi öldürecek gibi

Günün karasında bir görünüp bir kaybolan kayamayan bir yıldız timsaliyim.

Güneşin en keskin ışınlarının olduğu saatteyim

Zararlı ve zararsız bir kavramda

Olasılıklar içerisinde bir o kadar olasılıksızım.

Dikdörtgenin köşelerinde , çizilemeyen üçgenin düz çizgisindeyim.

Bir dar ağacında taburenin itilemeyen köşesinde.

Perinin asasındaki yıldızın dokunduğu yeri güzelleştiremeyen kayıp isteklerin olduğu avuntunun arasında kalakalmışım.

Beyin sarsıntısı,
yürek göçü,
patlamaya hazır bir volkan,
İdamı bekleyen mahkum
Perilere emanet iyilik
Yıldıza bırakılmış bir sevgi
Geceye bırakılan bir ses
Camdaki buğu
Sobadaki kömürün koru
Madenin boğuk havasında işleyen siyah sis
Yuvasına kavuşamayan bir kuş
Ağlamak üzere olan bir serçe.

Serçenin göz yaşı ,kendine olan yası.

Bu bir girdap...