Gırdab Şiiri - Servet Bardak

.
Düştüm ruh hastası insan ağına
Gidecektim hani çiçek bağına
Hasret kaldım sevgi kokan çağına
Çıkmaz oldum inan ben bu gırdaptan
.
Ne saygı ne sevgi İnsanlık sıfır
Gönüller buz tutmuş birazda üfür
Ortalık toz duman arkandan küfür
Çıkmaz oldum inan ben bu gırdaptan
.
İftira hep haset gıybet o biçim
Durduramaz kimse bunlar ne için
Tükendi kalmadı burada gücüm
Çıkmaz oldum inan ben bu gırdaptan
.
Kurtların yerini çakallar almış
Dağlardan Tilkiler şehire dalmış
Namert in sözleri herdaim balmış
Çıkmaz oldum inan ben bu gırdaptan
.
Mertçe vuruşamaz arkanda vurur
Döneğin takidir onda yok gurur
Köşe başlarında bekleyip durur
Çıkmaz oldum inan ben bu gırdaptan
.
Yüreği sevmeye yetmiyor zalim
Herkese kendini tanıtır alim
Durmadan atıyor bu bizim halim
Çıkmaz oldum inan ben bu gırdaptan
.
Servet'i gidelim gönül verelim
Duyumsuz bir aşka tezden erelim
Sevgiye kuş hemen biz de görelim
Çıkmaz oldum inan ben bu gırdaptan
.
12.1.2019
Servet BARDAK