GİR! GİRMEDEN TOPRAĞA
Aslında herşey boş; Herşey hikaye,
Dolu olan gönül; Sığmayan göğsüme.
Sormalı nedir yaşamakta gaye?
Geç kalıp toprak dolmadan gözüme.
İyi düşünüp yapmak olsa gerek,
İstemeyeni ille isteyerek,
Kötü sözü iyiyle besleyerek,
Bir gün gelip vurulmadan yüzüme.
Benim divane gönlüm hasta mısın?
Toprağa girmedin ki; Yasta mısın?
Türkün' aşıklar söyler, hoşta mısın?
İrkil; Kızıp, kırılmadan sözüme.
Belki zaman yok; Varolmaya bak,
Doyasıya iç aşkı kanmaya bak,
Yar gönlünde yansan da donmaya bak,
Bir gün gelip yapışmadan közüme.
Sağıroğlan der; Yaratan topraktan,
Gün gelir evin' yaparlar topraktan,
Kucak açar; Başka dost yok topraktan,
Silkelen! Çıyan girmeden ağzıma.
Hacı İbrahim Sağır
14 Ocak 2011
Kayıt Tarihi : 26.11.2018 22:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!