Karşılıksız uzatırken elimi,
Dedikodulardan hevesim kaçtı!
Nedense hiç kimse tutmaz dilini,
Başına olmadık belalar açtı!
Yapmaz hiçbir zaman öz eleştiri,
İnsanı toprağa gömerler diri,
En iyisi sensin deyince biri,
Kanadını takıp yüksekten uçtu!
Görmüyor kendinde bir türlü hata,
Sanki herkes yaya, o binmiş ata,
At gözlüğü ile bakar hayata,
Kendince herkese bir değer biçti!
Bıktırdı yanında olan insanı,
Belli olmuyor ki durduğu yanı,
Bilmem daha neler istemiş canı,
Saçma fikirlerin ortaya saçtı!
Dertli, bunlara hiç bulunmaz çare,
Kendi dünyasına dalmış bir kere,
Ayranı yok gider o türlü yere,
Başında şapkayı zanneder taçtı!
ERDEMLİ- 26 Nisan 2017-Çarşamba
Kayıt Tarihi : 1.5.2017 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İyilik yaptığımız yakınlarımız bunu inkar edercesine bir de aleyhimize dedikodu yapınca bu satırlar dökülüyor kaleme.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!