Gidiyoruz Son Menzile Şiiri - Hasan Arpaci

Dünya zaten nohut gibi,
Isınınca çatlar gider.
Hayat aynen umut gibi,
Kalmayınca patlar gider.

Ay dünyanın gölgesinde,
Dönüp durur çevresinde,
Hepsi güneş bölgesinde,
Hızına hız katlar gider.

Yüce Tanrı nimet vermiş,
Sağlık gibi servet vermiş,
Rahmet diye hikmet vermiş,
Gönül gene kutlar gider.

Hayat geçer ömür biter,
Bacasından duman tüter,
Çatısında kuşlar öter,
Teller kopar hatlar gider.

Bu kapıdan girdik işte,
Yol yürüdük geldik işte,
Ve kemale erdik işte,
Bir dereden atlar gider.

Hasan anla dinle hele,
Gidiyoruz son menzile,
Vurulmuşuz bir güzele,
Gerçek gelir putlar gider.

Hasan Arpacı, Üsküdar