Akarsular durgun durgun süzülüyor yatağında.
Bizde süzülüyoruz zaman içinde
Her akış yeni bir başlangıca gebe
Tutulan yol çizgisinde sessizce
Narin bir gelin gibi gidiyor ağlaya ağlaya.
Elindeki çiçekleri döküyor her gidişinde
Tek bir çiçek kaldığında son yolculuğu
Dağıttığı çiçekler başka başka evlerde
Yeniden hayat bulacak
Kendi yeni bir hayata giriş yapacak
İnsanların yol çizgisi
Bir gelinin evinden çıkışı gibi.
Gidiyoruz
Bizi bekleyen meçhul bir geleceğe
Sadece hayaller kuruyoruz yaşamadığımız dakikalar adına
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!