Ben her gece mahzenimde, kehribar duruşlu halini düşünüyor olacağım.
Yağmurun ritmine kulak asıp, daldığım da olmuştur.
Gecenin sessizliği, sırf sana benziyor diye,
Bir yıldız tuttum aklımda, bakıp bakıp kendimi avuttuğum.
Kim diyebilir ki, şafağı tatlı bir uykusunda unutup gittiler, diye.
Kaç yıl geçer aradan farkında olur musun bilmem.
Aklımda düşümde, yazılmış bir padişah fermanı gibi duracaksın.
Sevdalar duruşlar cilasız kalabilir ama
Cilası dökülmüş her sevdanın, bir harabe düğün sevdası yaşatır insana.
Şu gecelerin sessizliği, o kadar sana benziyor ki,
Bir duble rakı, beyaz peyniri, hep bir tanıdık, misafir getirir masama.
Senden sonra, hangi gönül beni teselli edebilir ki, sevgili.
Gidiyorum sevgili,
Yüreğim avucumda,
Sende kalsın o padişah duruşlu, kehribar sözlerin.
Bizim sevdamız katışıksız köy ekmeğine benzerdi..
Kayıt Tarihi : 1.6.2025 21:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!