Gidiyorum Sevdiğim Şiiri - Ertuğrul Bolten

Yudum yudum içtiğim kahvem gibiydin
tadın ayrı, kokun apayrı güzeldi.
Artık kahvem masam da soğurken
yüreğim yokluğun da tir tir titriyor .
Gramofon umun bile yüzü asık
mutlu şarkılar çalmak istemiyor.
Sen değil izmarit kokuyor odalarım,
kül tablam içtiğim sigaralarla dolu
yokluğunu o bile dert etmiş topladıkça topluyor.

Sesim uyuyor yokluğun da sevdiğim
odalarım sensiz ve sessiz
bu yüzden şiirlere, şarkılara küstü dilim.
Göz yaşlarım kahkahalarımın bedelini çok ağır ödedi.
Bak... bak Azrail çağırıyor sevdiğim,
gidiyorum artık ben hoş çakal.
Olur da bir gün özlersen,
olur da bir gün anlarsan kıymetimi;
gelme sakın mezarıma, yolma sakın saçlarını.
Yolma benim için olur mu ?

Gitmek uzaklaşmakmış sevdiğinden,
gitmek diri diri toprağa gömmekmiş
severken sevdiğini en derinden.
Ben gidemedim ki sen gibi
ey vefasız yarim senden.
Sanırım en güzeli sırtını vermek toprağa,
şöyle çatısını yaptırmak birkaç mezarcı ağaya.
İki üç kürekle beş on kişide sererse toprağı
yorgan niyetine üstüme,
gözlerin değer mi yerdeki bedenime?

Seni sana ait dünyan da bırakıp,
anlamadığın düşüncelerimi, duygularımı
tutmaktan haz aldığın ellerimi,
bakmaktan boğulduğun gözlerimi de alıp
gidiyorum ben hoş çakal.
Azrail beni çağırıyor sevdiğim...
Olurda bir gün özlersen,
olurda bir gün anlarsan kıymetimi;
Gelme sakın mezarıma, yolma sakın saçlarını.
Yolma benim için olur mu?

"EbolteN"