Zihnimin derinliklerindeki, mevsimin renklerine kaptırmıştım kendimi,
Belki de, sonbahardan sonra kış gelmiyordu, herkesin bildiği gibi,
Yazdan kalma bir oyun muydu, özlediğim çocukluk günleri,
Kar tanesine yazılan bir mektubun,
Veya kimliği belirsiz bir aşkın, satır aralarında eriyip gittiği gibi,
Eriyorum, yavaş, yavaş.
Kendini bilmez bir kaçışın, herhangi bir sahnesinde,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta