GİDİYORKEN
Beynimin içinde
Binbir dünya
Renkler görünmez
Uzak iklimlerde…
Ne bir fısıltı
Ne bir inilti
Sesler tükendi
Ağıda hasret kulak…
Eridi akıl,
Çağladı dimağ...
Boş bakar gözlerim,
Sensiz yollara.
Gidişin gerçek,
Dönüşün düş.
Hayale sığınan can
Baktı:
Akmaz damarda kan.
Eğilip kaldı başlar...
Şaşkınlığa davet gözlerle
Sorar dilbaz yürekler:
Nerdedir canda can,
Nerdedir canda kan
Nerdedir?
Ruh bedenden,
Beden ruhtan asil.
Ağlamaz hiçbiri,
Tükenirken can
İnler beden ve
Fısıldar yürek sesini:
Ne ben sana bakayım
Ne sen bana …
El sallamadan git
Yok olurken ben,
Sen git gerçek âleme ki
Vuslat düşü olmasın serap.
27.06.2008 15:39
SERAP HOCA
Serap Demirtürk
Kayıt Tarihi : 29.6.2008 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir can düşünün ki yaşarken gerçekle düşün içinde yoğrulmuş, hep sarsılmış bedeni ve bunca hengame sonunda yok olan benliğini görüp duyanlar,onun acısına inler de yapacak bir şey bulamazlar. O can, sonsuzluğa giderken -bedeninden sıyrılıp- gideceği yerden emin olamamanın sıkıntısıyla yareninin vuslat yoluna ermesini diler ki belki onun dualarıyla vuslat gerçek olur.
dolu dolu bir çalışma daha...
duygusal ve düşündürücü...
TÜM YORUMLAR (7)