Gidiyor Musun Sevgilim Şiiri - Necla Bektaş

Gidiyor musun sevgilim
Tanrıyı da yanına alarak
Tüm sığınaklarımı bir bir kundaklayarak
Sancılı bir yaşam içinde
Boynuma doladığın kimsesizlikle
Dilimde keskin ah'lar bırakarak.
Beni göm,
Vuslata yetişmeyen aciz günlere.

Unutulur mu zamanla gözlerindeki orman
Bir sefalet içinde ağlıyorken notalar,
Cehennem uykularda yakıyor ellerimi
Tozlu,köhne geçmişten kurtulmuyor günlerim
Beni göm,
Nostaljik bir şarkının bam teline.

Bir doğum lekesidir sırtımdaki gidişin
Hangi sokağı dönsem
Yağmura çıkar yolum
Cebimde taşıyorum bağ bozumu bir ömrü
Ayaklarını sürüyor acı her bir zerremde
Beni göm,
Çıkmaz sokakların en dibine.

Şakaklarımda eriyor yoksul bir kar mevsimi
Yutkunamıyorum şu emanet ömrümü
Tüm uğursuzluğuyla kapımda duran gece
Gamlı bir baykuş gibi çarpıyor düşlerime
Beni göm,
Gittiğin o yollara
Gözlerimin içinde gözlerini gördüğüm aynaya...