Gidiyor musun?
Hadi ama…
Bu kadar çabuk mu?
Birbirimizi yeterince tanıyamadık, oysa.
Ne sen benim bir şair olduğumu biliyorsun, örneğin,
Ne de ben senin iyi bir oyuncu…
Biliyor musun,
Haklısın ama…
Sana hiçbir şey vaat edemedim.
Sana ne ilksin diyebildim,
Ne de sonuncu…
Anlıyor musun?
Haklısın ama,
Bana da hak vermen gerek.
Sen kaçıncı aldanışımsın,
İnan ki bilmiyorum…
Kaç yüz milyonuncu...
Bilmiyor musun?
Anlarsın ama…
Biz şairleri bilirsin;
En uzak uçurtmalara gönül bağlarız,
Yıldızlar severiz turuncu…
Ağlıyor musun?
Ağlama ama…
Beni boş ver, ben çok gördüm bu türden vedalar.
Gözyaşlarımın mesulü Sezen Aksu’dur benim,
Elvedalarımın erbab-ı usulü Kazım Koyuncu…
Ağlıyor musun?
Ağla ama,
İçine dök gözyaşlarını.
Bozulmasın yüz güzelliğin.
Boşa gitmesin yılların sürmesi, rimeli,
Kalemi, pudrası, maskarası, ruju…
Bekliyor musun?
Bekleme ama…
Ben beceremem veda konuşmalarını.
Yazar geçerim.
Kim bilir ne zaman okursun bunu.
Belki de arkamızdan ağlar nice okuyucu…
Bekliyor musun?
Bekle ama,
Beni bilirsin, hazırlanamam yolculuklara.
Son anda yetişebildiğim otobüs yoktur benim.
Vakit gelmedi mi
Kalkacak son sefere…
Binemeyeceksin, yoksa…
Gitmiyor musun?
Hadi ama…
Kayıt Tarihi : 18.7.2020 18:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!