bak işte kuşlar da gidiyor,
ruhum da sakladığım
birkaç mor sümbülü de alıp gidiyorlar..
ıslanmaya hazır renkleri
usulca süzerek üstümüze,
hazanın hüzün yeleklerini giydirip,
düş sarısını karıştırarak ömrümüze,
gidiyorlar..
giderken,
nemli gökyüzü.
ardında kozalak kokulu
nefesim..
durmuyor kuşlar
ıslak bir ıssızlık besliyor,
yüzlerinde kuru bir nakış
gidiyor kuşlar
soluk anılarda gidiyor.
durmuyor kuşlar,
onlarla, gün be gün
güz gülüşün de gidiyor...⚘
....özlem/
eylül/on
Kayıt Tarihi : 11.9.2024 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!