Gidişinle! Şiiri - Adem Kacar 2

Son vedam için hazırladım geceyi.
İndirdim yıldızları birer birer...
Serdim ayaklarına acımadan
Aydınlatsın diye kara geceyi...
Yıldızların hatırına bile kalmayan sen için
Bulutlar ağladı günlerce...
Güneş gülümsemekten vazgeçti...
Ölüm uykusuna yattı koca dünya.
Umutla bakarken gözlerinin içine,
Ardına bakmadan gittin...
Gidişini izlerken daraldı ruhum,
Sığamaz oldu ufacık kabuğuna.
Ayrıldı bu cılız bedenden,
Ruhuna ruh olabilme ümidiyle...
Ölüm de yüzünü çevirdi sen gidince
Almadı koynuna kara toprak
Kabul etmedi ruhsuz gelen bu bedeni...
Namazı kılınmamış mefta misali...
Gidişinle elimde kalan son hatırana;
Resmine bakarak avunan ben,
Yıllar sonra tanıyamaz oldu
Ruhunu verdiği o canı...