Nazlı bir rüzgar gibi esersin bu çorak gönülde,
Varlığın vuslat, yokluğun bir Mecnun çölümde.
Hüznümün sinesinde, gecenin köründe,
Gidişinin ardından yokluğun kaldı benimle.
Her yeni günle kanar, kapanmaz bu yara;
Eşlik ediyor bana tanımadığım sanrılar.
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta