Gelebilirsin artık
Karanlığıma her gün biraz daha en zifiri geceler ekleniyor
Varlığının tespihini anarken yüreğim
Yokluğunun azabında kavruluyorum
Arşınladığım yollar da yetmiyor iyileşmeme
Avuçladığım şu toprak
Şifa değil yokluğuna
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta