Gidişin Varya Şiiri - Mehtap Keklik

Yüreğim örselenir her gidişinde
Biraz daha eksilirim.
Prangalara vurulur ayaklarım,
Kelepçelenir ellerim.
El sallayamam ardından
Tutulur dilim, nefesim kesilir
Gülü güle diyemem bir daha dönmezsin diye.

Kar yağar umutlarıma her gidişinde
Donar kalır bakışlarım ayak izlerinde.
Çıldırtan bir özlem olur her adımın
Ve her adımında bir harfi silinir adımın.
Ben bir hiç olurum her gidişinde.

Gidişinin resmi kalır gözlerimde
Ellerimde ellerinin kokusu
Hani son bakışın var ya ardına dönüp
Sanki vazgeçip hiç gitmeyecekmiş gibi
İşte o an yüreğim gitme der, dilim susar
Ellerimi kapatıp yüzüme
Ellerinin kokusuyla avunurum
Koparılmış bir çiçek gibi solarım
Her gidişinde.

Sen bilemezsin gidişini
Hiç seyretmedin ki gidişini ardından
Hiç seni uğurlamadın ki çaresizce
Sen bilemezsin sensizliği birtanem
Sen hiç sensiz kalmadın ki.