Gidişin Şiiri - Abdurrahman Atabey

Şimdiden ayrılığın ateşi düştü gönlüme
Tez dön küllendir bu ateşi yarim

gidişin

sen kuş olup
gidersin bir….
gidersin ya
önemli değil neyle gidişin

sen yolcusun artık
gözleri yaşlı bir’ben’ bıraktın
ayrılığın hüznü ile
gönlü yaralı bir ‘ben’

ha ben varım yanında
ha yokum ‘sen’ce
belki olmamam, daha da
ferahlatır gönlünü

ama sen kuş olupta git
ben payıma düşene razıyım
içinde kederde olsa
razıyım çaresiz, sensiz

ancak tesellidir gönlüme
hatırlanmak o diyarlarda ‘sen’ce
bekleriz kuş olup ta dönüşünü
çaresiz sessiz

ellerimiz açık
kalbimiz yakarışta,
umutludur gönlümüz
icabetine Rabbimizin
‘sen’inle dolu duamıza

Zozan