Kapıyı usulca vururdu
Tık tık
Tanıdık o ses bilirdim ki oydu
Ondan başkası olamazdı
Kapıyı böyle çalan
Çok değil
Şunun şurasında
İki aydı tanışıklığımız
Pembe'yi en güzel o taşırdı
Siyah en çok ona yakışırdı
Fıkır fıkırdı neşeliydi
Madm Pöti dediklerinden
Ufacık tefecikti
İki avucumu anca doldururdu
Durdu durdu
Gider ayak fısıldadı kulağıma
Senden çok hoşlanıyorum
A bebeğim bunca zaman neredeydin
Bir daha söyle duymadı kulaklarım
Meydandaki
Cami'nin önünden geçiyordum
Hayli kalabalık vardı
Sordum kim ölmüş
Mahalli bir şiveyle birisi
Bir taze dedi
Bir daha kapımı sevgiyle
Saygıyla ihtimamla çalan olmadı
Mavi de en çok ona yakışırdı
Belki de bu yüzden
Uçtu gitti göğe
Bulutların kucağına
Bir gün yolda giderken
Samimi arkadaşı Jale'yi gördüm
Başın sağ olsun dedim
Dedi ki çok güzel öldü
Rimel'i bile akmamıştıı
Nimet Yüksel Apel
22.Haziran.2022.Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Kayıt Tarihi : 22.6.2022 13:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!