Gidiş Ağıdı Şiiri - Yusuf Varol

Bir dalganın yükselişine eşlik ediyorum.
Onun kayboluşunda senin kalışın daha derinlere iniyor içimde.
Ne kadar az yaşadık denizle biz
ama deniz kadar çoksun düşümde
o kadar fazlayım ki
taşıyorum, sığmıyorum kendime.

Sen, düşlerimin seyelanı,
bir gidişse bu
o halde nereye?

Varlığımın dışında herşey yitik.
Nehir yataklarına sürükleniyorum gece yarıları,
lerzan bir el toprağı kalemlemiş...
Bir ses ummanında boğulsa şu kulaklar diyorum,
düşümdeki saçların ıslanıp yapışsa yüzüne
ve yine lerzan bir el göğü lekelese
ardından, toprağa süzülüşünü imgelesem
k a l ı r m ı y ı m? ...