Gidiş Şiiri - Kemal Yanık 2

Bu gidiş bizi bozar
Bu gidiş duvara yirmilik bir mıh ile saplanıp yazar
Ve artık
Ne bir yıldız çalınır tanrı katından gözlerine eş diye
Ne bir çiçek yüzünden

Bu gidiş ki
Yalnızlığını giyinmiş iki çıplak omuz başlarının okşanmasıyla geri dönmez dönmeyecek
Ve bir cunubet şarkıdan süzülüp teninden masumiyet
Ve tanrının izniyle sırnaşan meleklerden
Ve incilden dokunurken papaz
Hiçbir amende nefret hiçbir nefeste özür aranmayacak

Gidişin sonu yok
Gidişin allahüekber dağından öte yolu yok duası yok bedduası günahı günah çıkarması yok bu gidiş insanı bozar

Bu gidiş bozar dünyayı ki içinde eksilen sen değil senin ruhun damlayacak boşluğa ve yok olma sezdirmeden azar azar olacak..