Ayrılığın vakti gelince ey yar!
Ayaklar meçhule yol alır gider
Dönüşü olmayan terk edişlerde
Maziden ne varsa yel alır gider
Veda edişlerin her hali hüzün
Boynu bükük gibi sanki öksüzün
Yangını bitmeyen şu ömrümüzün
Hicran ateşini kül alır gider
Çıkmaz sokaklara örülmüş duvar
İsimsiz seferin bir sebebi var
Duaya vaktini çoğalt ve yalvar
Yüce'ye arzını dil alır gider
Aramadan bahaneler sıralı
Meyvesiz bırakma kırdığın dalı
Vazgeç kehanetten bırak şu falı
Kaderin hükmünü kul alır gider
Kayıt Tarihi : 18.6.2023 17:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Izninizle şiirimi yorum olarak bırakıyorum.
Çare Yok
Âdeme üflendi emaneten bu ruhumuz.
Bindiğimiz gemide meçhuledir yönümüz.
Bizden yöne esse de yeller gülse yüzümüz.
Kısa bir seyahattir biçilen şu ömrümüz.Bilmediğimiz bir rıhtımdan başlar yolumuz.
Şu bitmez sandığımız yaşam turumuz.
O dümene ne kadar sarılsak ta değişmez.
Çare yok ki son bulacak yolculuğumuz
TÜM YORUMLAR (10)