Gidince Şiiri - Nihat Malkoç

gidince, boynuma dolanan sırma saçlarını da götür
o deniz gözlerini göz menzilimden ayır
sadece ellerinin sıcaklığı kalsın bende
dokundukça çözülsün kalbimin buzu

gidince, bende birikmiş hatıralarını da götür
gayri yürek taşıyamaz bu ağır sıkleti
pılını pırtını topla gönül hanemden
ağustos güneşi misali ateşini de götür

gidince; güneşi de, yıldızları da yanında götür
hatta bütün samanyolunu doldur heybene
solmuş bütün perdeleri kapat sımsıkı
muhayyilemde biriken ne varsa hepsini götür

gidince, yüreğimde yankılanan buğulu sesini de götür
o dişi tebessümünü sil gözbebeklerimden
kır gözünün değdiği bütün (na)sırlı camları
sade bir alımlık nefes bırak geriye, ötesi malum....