Ben hayatın içinde şu anlarda son noktayım...
Virgüllerle ayırdığım yaşam kesitlerimde, hep sen varlığını her virgül sonrası yaşam kesitlerimi kalemimle resimledim...
Nedense sonları hep hüsranla biten düşüncelerdi... Bir kere varlığın perçinlenmiş beynime...
Sensiz yaşam kazanımın hep bir kulpu eksik, hep ateşi sönmüş küller, hep közü kaybolmuş korlardır kazan altında kalanlar...
Sönük olan ısı yalıtımları hep içime hapsolmuş... Oysa hoş günlerin şenlikleri vaat edilmişti bana...
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,