Giderken Öyle Ağlayarak Şiiri - Gökhan Ateş

Sen giderken öyle ağlayarak, beni düşündün mü?
Kör mü sanıyorsun, yoksa hiç mi tanımıyor musun,
Bilmiyor musun duygularımı, taş mı sanıyorsun bu kalbi?
O gözünden akan yaşlar lav gibi yüreğime akar benim,
Ya benim göz yaşlarım, görüyor musun nereye akıyor?
Kızgın yağ gibi aktığı her yeri, kavurup yakıyor.
Sen kapıdan çıkıp uzaklaşırken öyle ağlayarak.

Biliyor musun o durumda geride bıraktığın ne yapacak?
Çaresizlik içinde kimi merak edip kimi özleyecek,
Kimi görmek için, en azından sesini duymak için,
Neler adayacak, nelerden, nasıl vaz geçecek,
Nasıl bu geceyi sabah edecek, kim güldürecek,
Kim kızdıracak yada kim ağlatacak, kim..?
Neler düşünecek, Ne acılar çekecek, kaç kez ağlayacak?
Biliyor musun o cesedi kim kaldırıp kim toparlayacak?
Arkana bile bakmadan gidince öyle ağlayarak.

İsminin geçtiği hangi şarkıları dinleyecek sabaha kadar,
Hangi şarkıların hangi nakaratlarına takılacak dudakları,
Kaç şişeyi boşaltacak, söndürmeden kaç sigara içecek,
Kaç kadeh de seni anacak, kaç tanesi seni sayıklatacak,
Kaç sigaranın dumanında senin hayalini kuracak,
Hangi odanın hangi duvarına kaç kez kafa vuracak,
Düşündün mü? veda bile etmeden giderken öyle ağlayarak?
Söyle, söyle kara gözüm. Düşündün mü giderken öyle ağlayarak…

GÖKHAN ATEŞ