Giderken Halimi Görsen Şiiri - Celal Bahar

Bırakıp giderken halimi görsen, Yıkılır kalırdın ardını dönsen. Daha az acıtmazdı inan, Kurşunu sıkıp bağrımı delsen. *** Attığın her adımda, Bastığın toprak değil sinemdi. Uzaklaşırken ardında bıraktığın, Sanki can değil kuru bir tendi. Bilsen o an yaşadığım yer, Evimiz değil cehennemdi. *** Bırakıp giderken halimi görsen, Aklını yitirirdin gerçeği bilsen. Öyle çaresiz öyle zavallıydım ki, Keşke gitmeden beni birkez dinlesen. *** İçimde sanki kıyamet kopuyordu. Dağ gibi göğsüm un ufak oluyordu. Irmaklarımdan su değil kan akıyor, Gözlerim var ya gözlerim, Durmaksızın ağlıyordu. Can canan diye bağırıyor, Feryadı yürekleri dağlıyordu. *** Bırakıp giderken halimi görsen, Dayanmazdı yüreğin Eğer beni zerre kadar sevdiysen. Ah ömrümün sahibi, Ah gönlümün sultanı. Ne vardı yüzüme bir kere gülsen. Ne vardı beni birazcık sevsen... Celal BAHAR