Bana artık ''Gözümün, nurusun'' deme.
Garip yüreğimde, yer mi bıraktın.
Gönül yapımın tek, sur'usun deme.
Yıkık viran bedende, ser mi bıraktın.
Gözlerin vardıya hani bir su içimi.
O bakışların yaktı, yıktı içimi.
Sen verdin kararını ,en son seçimi
Seni güzel görecek, fer mi bıraktın.
Bu aşka bu sevdaya , toz kondurmadım.
Yalan riya sözlerle ,hiç kandırmadım
Ben yandım ateşte de, sen' yandırmadım
Aşk bağı gülümde ,der mi bıraktın
Yüreğin bilmezdi de, kadir kıymeti
Sen buyurmaz iken, biraz zahmeti
Bitirdin içimdeki, tüm merhameti.
Pırlantaydı yüreğim, zer mi bıraktın.
Öylece ardından da ,bakıp kalarak.
Dilenciler misali, kapım çalarak
Titrek Av'cun ilede ellerin açarak
Gönül hazinemden, ver mi bıraktın
27.06.2017 HASAN TURGUT
Kayıt Tarihi : 27.6.2017 10:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!